Als designstijl begon de stroomlijn vanaf de jaren ‘60 uit de mode te raken. Maar de wetenschappelijke aerodynamica bleef voortdurend in ontwikkeling. Dit gebeurde onder andere in de sport. Inmiddels zijn goede inzichten in aero-of hydrodynamica cruciaal voor snelheidssporten als zwemmen, wielrennen, schaatsen, bobsleeën en skiën.
De magische fotofinish
Sport is de inefficiëntste vorm van efficiëntie. Er wordt veel tijd en moeite gestoken in training en uitrusting, alleen maar om nét dat beetje eerder over de finishlijn te komen. De magie van de snelheid, waarmee gestroomlijnd design onze levens binnenkwam, bestaat nog steeds in de sport.
In de fotofinish, en in herhalingen van de wedstrijdbeelden, laat juist de vertraging de snelheid van de sporters zien. Deze beelden zijn een praktisch middel om de winnaar van een wedstrijd te bepalen. Maar ze voeden ook onze fascinatie voor de topsport.
Stroomlijn en aerodynamica
De stroomlijnstijl stelt een gladde, afgeronde vorm voor als vorm van de minste luchtweerstand. Maar lucht of water reageren anders bij verschillende snelheden, hoogtes of posities. Er zijn dus vaak andere vormen en materialen nodig. Dat kun je bijvoorbeeld zien aan het aerodynamische schaatspak. Dit pak bestaat uit verschillende soorten stof, sommige glad en sommige ruw, die de lucht precies de juiste kant op moet sturen.
Regels
Veel verschillende sporten hebben strenge regels over hoeveel hulp is toegestaan om weerstand te verminderen. Zo verbiedt zwemmersautoriteit F.I.N.A. zwemmers om pakken te dragen die hen helpen om sneller te gaan. Daarom werd zwemkleding die het hele lichaam bedekt ook verboden na de Olympische spelen in Beijing, in 2008. Verschillende teams droegen toen LZR Racerzwempakken. die op haaienhuid waren geïnspireerd. De verdenking bestond dat ze zwemmers een oneerlijk voordeel gaven.