Op tekeningen kunnen ontwerpen er zo mooi uitzien, dat het onwaarschijnlijk is dat ze in werkelijkheid hebben bestaan. De ontwerper tekent bijvoorbeeld modellen die in het voorgestelde materiaal onmogelijk kunnen worden uitgevoerd, of waar verschillende ontwerpers zo precies voor zouden moeten samenwerken dat dat praktisch niet te realiseren valt. De tekening is dan niet als letterlijk ontwerp bedoeld, maar als een ideale voorstelling van een kunstig gemaakt object. Sommige verzamelaars waren geïnteresseerd in zulke ‘pure’ ontwerpen, bijvoorbeeld wanneer die gebaseerd waren op modellen uit de klassieke oudheid. Maar strikt genomen zijn het fantasie ontwerpen.
Van links naar rechts: Onbekend, ontwerp voor een armstoel, ca. 1530-1545. Onbekend, ontwerp voor een kachel van geglazuurd aardewerk, ca. 1745-1750. Johann Samuel Nahl de Jongere, ontwerp voor een kachel, ca. 1776-1785. Onbekend, ontwerp voor een orgelklok, ca. 1790-1795.
Tegenwoordig zijn ontwerpers nog steeds opzoek naar het ideale ontwerp, zo ook Jos Kranen en Johannes Gille van Kranen/Gille. In hun ogen is dat een ontwerp dat een beetje schuurt, maar wel klopt. Hun ontwerpproces beperkt zich hierdoor niet alleen tot potlood en papier: al snel werken ze hun schetsen op hele andere manieren uit, bijvoorbeeld met behulp van een 3D-printer. In onderstaande video vertellen ze je meer over hun zoektocht naar het ideale ontwerp en hoe hun samenwerking hier een grote rol in speelt.
