De nacht van de onsterfelijkheid

De dood als definitief eindpunt van het menselijk leven steeds vaker bevraagd. Door biotechbedrijven en durfkapitalisten uit Silicon Valley, en in bredere zin vanuit het transhumanisme. Deze filosofische stroming verwacht een mens die met behulp van wetenschappelijke kennis en technologische vooruitgang boven zichzelf en zijn sterfelijkheid weet te stijgen.

Maar deze visie roept ook de nodige vragen op. Hoe zal dat onsterfelijke lichaam er volgens hen uitzien? Zal onze huidige verschijningsvorm uiteindelijk uitsterven? Lukt het ons om onze sterfelijkheid saboteren? Hoe inclusief en democratisch is de transhumanistische beweging? Welke nieuwe morele grenzen dringen zich op?

Het gesprek werd geleid door Dieuwertje van Schadewijk, programmamaker en cultuurwetenschapper, en Fredric Baas, conservator van de tentoonstelling BodyDrift – Anatomies of the Future.

Bekijk hieronder fragmenten van de gespreksavond, of bekijk hier de volledige avond terug: https://fb.watch/3GoJYfFgDj/.

Martijntje Smits: “De morele grenzen moeten we samen bepalen.”

Dankzij de grote technologische vooruitgang is er op medisch gebied steeds meer mogelijk, maar betekent dat alles wat we kunnen doen, ook moeten doen? En wie is er bevoegd om die vraag te beantwoorden? Techniekfilosoof Martijntje Smits schreef haar proefschrift ‘Monsterbezwering’ over dit probleem. Ze analyseert de dialoog tussen samenleving, wetenschappers en filosofen over nieuwe technologie, welke argumenten door de verschillende partijen worden gegeven, en hoe dit debat op een meer inclusieve manier gevoerd kan worden.

Peter Joosten: “Als je er zelf mee aan de slag gaat levert je dat meer kennis op.”

“De supermens is geen sciencefiction meer.”, zo betoogt biohacker Peter Joosten. Dankzij het zogenaamde biohacking is de maakbare mens is niet alleen iets voor grote bedrijven en instellingen, maar ook van zelf-georganiseerde gemeenschappen. Peter Joosten vertelt over de staat van dit fenomeen in Nederland.

Martijntje Smits: “Waarom is onsterfelijkheid een doel op zich?”

Het transhumanisme streeft het eeuwige leven na, maar is dat als doel op zich genoeg? Smits vraagt zich af of de stroming wel voldoende heeft nagedacht over wat een eeuwig leven precies betekent voor ons idee van geluk en zingeving. En kan de coronapandemie hier verandering in brengen?

Argumenten voor het transhumanisme

Met existentiële problemen als overbevolking en de klimaatcrisis is het maar de vraag of de eeuwig levende mens een positief effect zal hebben op de planeet. Wat zijn eigenlijk de argumenten die transhumanisten als het gaat om dit vraagstuk? Peter Joosten zet de argumenten op een rij.