Het tentoonstellingsontwerp voor Sneakers Unboxed is gecreëerd door Koehorst in ’t Veld, een ontwerpbureau dat is gespecialiseerd in tentoonstellingen. Ze ontwerpen boeken, tentoonstellingen, concepten en onderzoeken voor musea, uitgevers en andere instellingen.
Normaal zijn Jannetje in ’t Veld en Toon Koehorst ook betrokken bij de indeling van de tentoonstelling zelf. Nu lag het concept al vast vanuit de Sneakers Unboxed tentoonstelling in The Design Museum in Londen. Hierin ontdekten ze al snel een duidelijke opbouw vertelt Toon: “Zodra een bezoeker binnenkomt begint hij of zij bij de design geschiedenis, gevolgd door de subculturen en technologische ontwikkelingen. De grote lijn die wij hierin zagen is hoe marktgedreven de sneaker is. Het is een massaproduct, maar daardoor kan je voor 150 euro, of zelfs minder, wel een cutting edge design object kopen met de meest moderne technieken zoals weaving en 3D-printen. Tegelijkertijd is het ook super high fashion, van de grootste ontwerpers kan je schoenen kopen en je betaald nog steeds die 150 euro. Uiteraard zijn er altijd uitzonderingen, maar dit idee heeft ons in de basis altijd zo aangesproken. Dit wilden we dan ook graag centraler stellen in de tentoonstelling.”
De marktgedrevenheid van de sneakers is dan ook door Koehorst in ’t Veld duidelijk in beeld gebracht in het tentoonstellingsontwerp. “Rondom de zaal hebben we slogans uit reclamecampagnes van sneakermerken laten terugkomen. Zo wordt de bezoeker continu teruggebracht naar het idee dat dit een miljardenindustrie is waarbij alles, zoals stijlen en technieken, wordt ingezet om het product te maken.
Iedere ruimte een eigen identiteit
De tentoonstelling is opgedeeld in 5 hoofdstukken: de introductie, Style, Tipping Point, Performance en Sustainibility. “Voor ons was de vraag hoe we deze vijf hoofdstukken konden vertalen naar vijf ruimtes met ieder hun eigen identiteit. Tegelijkertijd is het een soort familie en horen alle onderdelen van het verhaal bij elkaar. Om dat gevoel van verschil en samenhorigheid te bereiken laten we het materiaal uit de ene ruimte op een andere manier terugkomen in de andere ruimte en gebruiken we overal dezelfde typografie. Zo geef je dat gevoel door.”
Het materiaal en de vormen in de tentoonstelling zijn heel bewust gekozen. “We wilden zo dichtmogelijk bij de schoen blijven. Dat is te zien in de niet-natuurlijke materialen, zoals plastic, metaal en foam. Dit laatste materiaal voegt iets zachts toe net zoals cushioning in de sneaker zelf. De vormen zijn organisch en hebben ook iets dynamisch, want aan de sneaker zelf zit ook geen recht stuk. Daarmee heb je materiaal en vormen die reageren op de sneaker, waardoor je een eigen identiteit krijgt en die echt onderscheidend is van andere tentoonstellingen. We wilden ver weg blijven van een schoenenwinkel, het moest museaal blijven, daarom hebben we alle tekstborden extra museaal aangezet door een heel klassiek lettertype te gebruiken. Hiermee willen we de context waarin de bezoeker zich bevindt, continu bevestigen.”
Angst voor sneaker fatigue
De tentoonstelling moest vooral niet de uitstraling van een schoenenwinkel krijgen, maar daarnaast was er nog een uitdaging te overwinnen. “De grootste moeilijkheid was voor ons dat de tentoonstelling uit 400 paar schoenen bestaat die allemaal even groot zijn. Normaal heb je afwisseling tussen grote en kleine objecten waarmee je een bepaalde hiërarchie kan creëren. Sommige objecten springen dan meteen in het oog, terwijl anderen pas later zichtbaar worden. Nu waren er 400 paar schoenen van dezelfde grote waarbij je als bezoeker niet direct van een afstand kunt zien welke voor jou nu echt bijzonder zijn. Daarom hebben we gewerkt met tafels en sokkels van verschillende hoogtes om onderscheid te maken tussen alle sneakers. Waar we bang voor waren is dat mensen last zouden krijgen van sneaker fatigue. Dat bezoekers na 100 schoenen klaar zouden zijn en weg zouden gaan zonder de anderen te zien. Dat was inhoudelijk onze grootste uitdaging.”
Nieuwe Nike ISPA sneakers
De ontwerpers hebben zich voor deze tentoonstelling flink verdiept in de verhalen, vormen en kleuren van sneakers, maar houden zij eigenlijk zelf van deze iconische schoen? Jannetje: “Ik denk dat iedereen wel een paar sneakers in zijn of haar kast heeft staan. Zelf hou ik ervan vanuit een praktisch oogpunt, maar ook het materiaal spreekt me aan.” Toon: “We zijn geen verzamelaars, maar ik vind sneakers heel gaaf omdat ze zo’n duidelijk tijdsbeeld geven. Sneakers zijn helemaal nu. Het is mode, maar zit ook zo dicht op technologie. Ik vind de grote brands als Nike en Adidas daarom interessant, zij zijn continu bezig met het ontwikkelen van nieuwe schoenen in deze tijd. Eigenlijk is met de interesse in de gebruikte technologie de cirkel van hoe we aan ons concept begonnen weer rond. De tentoonstelling was trouwens voor mij meteen een mooie aanleiding om nieuwe schoenen te kopen: prachtige Nike ISPA sneakers, waar ik heel erg blij van wordt.”
