In Nederland ontstaat in Rotterdam in de jaren 90 gabber als een nieuwe loot aan de tak van de dance, zoals stijlen als house en techno inmiddels in Europa genoemd werden. Gekenmerkt door keiharde vervormde bassen die op een hoog tempo voorbij denderen, brengt deze muziek een hele jeugdcultuur voort. Gabber had zijn eigen klederdracht, haardracht en dans. Duizenden jongeren gingen ieder weekend in sporthallen onstuimig op speed en xtc ‘hakken’ tot de zon opkwam. Het legde de grondslag voor het dance-imperium van ID&T, dat vanuit de gabberfeesten de weg plaveide voor de festivalisering van dance.
Aussie
De Aussie, zoals de Australian-trainingspakken van het Italiaanse sportkledingbedrijf L’Alpina werden genoemd, was hét uniform van de gabber. Van oorsprong was Australian een exclusief merk voor tennissers. Een pak kostte in 1994 al gauw tussen de 500 en 700 gulden. Omgerekend naar nu zou dat tussen de 434 en 608 euro zijn, terwijl een modaal maandinkomen destijds 1.681 euro bedroeg.
Het werd een statussymbool onder gabbers en sommigen droegen twee of drie jasjes over elkaar heen. Het waren vooral de jasjes die gedragen werden, alhoewel sommigen zich ook in een heel pak uitdosten.
The art of Thunderdome
Waar gabberflyers en posters vaak bestonden uit gestolen werk van allerlei kunstenaars, waren die van het hardcore-evenement Thunderdome van een ander slag dankzij Victor Feenstra. Begonnen als graffiti-artiest bleek hij een geweldig gevoel voor de airbrush te hebben. Als dé huisillustrator van partyorganisator ID&T schilderde hij talloze posters voor party’s, en illustreerde cd-hoesjes voor compilatie-cd’s. Ook ontwierp hij logo’s voor dj’s en platenlabels. Op een gegeven moment hing zijn werk in heel Nederland in bushokjes, op muren en in winkels. Het werk van Feenstra kan gezien worden als dé iconische esthetiek van gabberhouse. Later was hij ook verantwoordelijk voor de look-and-feel van Mysteryland en Happy Hardcore. Na tien jaar gabberkunstenaar te zijn geweest, hing Victor zijn airbrush aan de wilgen en ging de wereld over reizen. Tegenwoordig woont hij weer in Amsterdam en houdt zich bezig met grafisch ontwerp.
Flyers
Hoe laat je weten dat er een feestje is in een tijd toen sociale media nog niet bestonden? Flyers en posters maken sinds het vroege begin van de dance deel uit van de cultuur. De beschikbaarheid van grafische programma’s op computers wordt in de jaren 90 steeds groter. Ook drukken, kopiëren en printen wordt mogelijk voor een breed publiek. De esthetiek van gabberflyers leunt sterk op fantasy en horror. De werken van kunstenaars als Frank Frazetta, Boris Vallejo en H.R. Giger worden gretig geplunderd en gebruikt bij talloze flyers en posters. Films als Nightmare on Elmstreet, Hellraiser en Child’s Play worden eveneens gebruikt als inspiratie voor de namen en de visuele uitingen van feesten.
Meer
Uit de tentoonstelling: sensation
Kleine feesten werden meerdaagse festivals met enorme line-ups van top-dj’s die tienduizenden euro’s per uur verdienen. De eerste experimenten bij de raves met springkussens en kermisattracties werden nu gigantische shows met uitzinnige decors, vuurwerk en theater in Las Vegas-stijl.
Uit de tentoonstelling: digitization
De apparaten waarmee elektronische muziek in het begin werden gemaakt besloegen hele kamers. De ontwikkeling van transistoren en chips leidt tot een steeds snellere miniaturisering en daarmee ook prijsverlaging van elektronische instrumenten als synthesizers en drumcomputers.
Uit de tentoonstelling: emancipation
Bevrijding zit ingebakken in elektronische dansmuziek. Het is gemaakt om je vrij te doen dansen. De pompende four-on-the-floor-beat wekt een trance op die je al je zorgen van de week en het leven doet vergeten.
