Vergeleken met de opulente discotheken van het discotijdperk waren de eerste plekken waar mensen kwamen om op housemuziek te dansen kaal en basic. De dj en het dansende publiek stonden centraal. Een lege zaal en een goede geluidsinstallatie – meer was niet nodig. Leegstand was er genoeg in de jaren 80 in Chicago en Detroit, vanwege economisch slechte tijden. Ook in Engeland in steden als Manchester en Londen stonden veel lege gebouwen waar de organisatoren van raves gretig gebruik van maakten. Oude fabriekshallen en lege pakhuizen werden gekraakt en omgebouwd tot feestlocaties. Toen die plekken te klein werden, week men uit naar weilanden. Met tienduizenden werd er gedanst op het Britse platteland. Nadat de Britse politie hard optrad tegen deze illegale feesten en wetgeving werd geïntroduceerd die deze feesten verbood, werd er naar manieren gezocht om op een legale manier verder te gaan.
De illegale feesten hadden aangetoond dat er een markt was voor dansende en feestende houseliefhebbers. Het tijdperk van de superclubs en superdj’s brak aan. Overal ontsproten er clubs die dj’s residencies (een vaste avond) gaven voor veel geld. In Ibiza werd dit concept uitgebouwd tot openluchtclubs met theater en ander entertainment. Mensen kwamen van heinde en verre om hun favoriete dj te zien draaien. De Nederlandse dj Tiësto zag hier een kans in: hij nam afscheid van de clubomgeving en ging als eerste dj een soloconcert geven. Het stadion was nu het domein van de dj geworden. House maakte weer de overtocht naar zijn thuisbasis, de VS. Daar werd housemuziek commercieel levensvatbaar en makkelijker te verteren voor een mainstream publiek dankzij de vermenging met popmuziek; deze stijlenmix ging EDM (Electronic Dance Music) heten. EDM is nu het dominante genre op de grote feesten.
De feesten werden meerdaagse festivals met enorme line-ups van top-dj’s die tienduizenden euro’s per uur verdienen. De eerste experimenten bij de raves met springkussens en kermisattracties werden nu gigantische shows met uitzinnige decors, vuurwerk en theater in Las Vegas-stijl. Dance is een miljardenindustrie geworden met grote entertainmentbedrijven die aan de knoppen draaien. Overal ter wereld worden er gigantische dancefestivals gehouden, met een internationale elite van dj’s die van feest naar feest vliegen.
Eurodance
In de jaren 90 ontstond er in Europa een zeer specifiek geformatteerde vorm van housemuziek. Het recept was simpel: men neme een rapper en die koppel je aan een zangeres; housebeat eronder en voilà, Eurodance! Tientallen groepjes die dit soort muziek maakten bestormden de hitlijsten. De rappers waren meestal zwarte Amerikaanse militairen die waren gestationeerd op NAVO-bases in Duitsland. De zangeressen waren bij voorkeur blonde sessiezangeressen. Daarachter zaten meestal anonieme producers die de nummers produceerden en schreven.
Hoewel ‘Pump Up the Jam’ van het Belgische Technotronic gezien wordt als het eerste Eurodancenummer, gingen de Duitsers ermee aan de haal met groepen als Snap!, Culture Beat, La Bouche en Captain Jack. Ook Nederland bleek vruchtbare grond voor dit soort groepen: Twenty 4 Seven, 2 Brothers On The 4th Floor en 2 Unlimited scoorden de ene hit na de andere. Later kwamen daar de Vengaboys bij. Hoewel de nummers gezien werden als niemendalletjes, droeg de Eurodance eraan bij dat elektronische muziek mainstream werd en plaveide het de weg voor de mega-dj’s en dancefestivals.
Meer
Uit de tentoonstelling: gabber
In Nederland ontstaat in Rotterdam in de jaren 90 gabber als een nieuwe loot aan de tak van de dance.
Uit de tentoonstelling: digitization
De apparaten waarmee elektronische muziek in het begin werden gemaakt besloegen hele kamers. De ontwikkeling van transistoren en chips leidt tot een steeds snellere miniaturisering en daarmee ook prijsverlaging van elektronische instrumenten als synthesizers en drumcomputers.
Uit de tentoonstelling: emancipation
Bevrijding zit ingebakken in elektronische dansmuziek. Het is gemaakt om je vrij te doen dansen. De pompende four-on-the-floor-beat wekt een trance op die je al je zorgen van de week en het leven doet vergeten.
