Taalkaart van Duitsland
In 1834 stelt Karl Bernhardi, bibliothecaris te Kassel, aan landelijke historische verenigingen voor een taalkaart van de Duitse natie te maken. In het romantischnationalisme bepaalt de geschiedenis van een volk in hoge mate de ontwikkeling van hun nationaal bewustzijn, en een culturele eenheid is vooral af te lezen aan de gemeenschappelijke taal. Na negen jaar waarin regionale experts gegevens verzamelen kan Bernhardi de grenzen van Duitsland afbakenen in oranjerood, ten opzichte van de talen van zijn buren (Frans, Italiaans, Deens, Hongaars en ‘Slavisch’ staan in andere kleuren). Germaanse enclaves buiten de Duitse Bond staan apart op de kaart, evenals de binnengrenzen voor de regionale dialecten (inclusief het Nederlands). De patriot Bernhardi presenteert met deze kaart zijn visie op het toekomstige Duitsland en verbeeldt zo zijn geopolitieke idee van de natie.
K. Berhardi, Sprachkarte von Deutschland, Kassel 1843. Coll. S/T U.1c.89, 52 x 59 cm.
